‘Help, mijn kind bijt’ - tips van opvoedkundige Tischa Neve

Gastblog
Dreumes Peuter

Je kunt er behoorlijk van schrikken als je kleintje voor het eerst zijn net verkregen tandjes in iemands arm zet. Het kan flink pijnlijk zijn en bovendien vindt niemand het leuk als zijn kind anderen bijt. Goed om je te bedenken dat bijtgedrag bij jonge kinderen tot 4 jaar best veel voorkomt. Jouw kind is dus geen uitzondering en je hoeft je echt geen zorgen te maken dat je kind een klein monstertje in spé is. In deze blog geeft psycholoog en opvoedkundige Tischa Neve je tips hoe ermee om te gaan als jouw kind bijt.

Waarom bijt jouw kind?

Er kunnen allerlei redenen zijn waarom kinderen bijten, en het is meestal geen teken van opzettelijke agressie. Hele kleintjes verkennen alles met hun mond en dat kan wel eens overgaan in bijten. Kleine liefdesbijtjes of gewoon aftasten met hun mond. Als ze tandjes krijgen, kan bijten een manier zijn om de pijn te verzachten. Als kinderen wat ouder zijn, zo vanaf 1,5 jaar wordt het bijten pijnlijker en spelen er meer dingen mee.

Bijten uit frustratie

Het lukt je kind gewoon nog niet om in woorden zijn emoties en verlangens uit te drukken. De een zet het op een krijsen om zijn gevoelens en verlangens te uiten, de ander mept zijn broertje als iets ‘m niet zint en bijten kan dus ook een manier zijn om te communiceren. Kinderen kunnen ook uit frustratie bijten, wanneer ze geconfronteerd worden met situaties die ze niet begrijpen of kunnen controleren, zoals wanneer jij iets niet goed vindt en bijvoorbeeld een speeltje afpakt. Het kan ook zijn dat je kind met het bijten de aandacht wil trekken, contact en verbinding wil maken, of dat het bijt als het innerlijke spanning ervaart, zoals angst, boosheid, of verwarring.

Je kind doet het niet om vervelend te zijn, maar omdat het nog moet leren om het anders te doen. En daar heeft het ons voor nodig.

Ontdek onze werkwijze!

Ieder kind heeft aandacht en begeleiding nodig om zich te ontwikkelen. In Wereldwijs, ons pedagogisch programma, leggen we uit hoe we die aandacht en begeleiding geven en waarom we het juist op die manier doen.

Lees meer over de werkwijze van Kindergarden

Wat kun je als ouder doen als jouw kind bijt?

Oké, het is heel normaal dus op die jonge leeftijd, maar daarnaast wel fijn als we het een beetje in goede banen kunnen leiden en kunnen beperken. Wat kun je concreet doen als ouder? Hieronder 5 stappen:

1. Haal je kind uit de situatie

Dat helpt soms om het gedrag te doorbreken en de rust terug te vinden. Niet als straf, maar neem het kind bijvoorbeeld even op schoot of zoek een rustig plekje.

2. Op zoek naar de oorzaak

Probeer te achterhalen wat er aan het bijtincident voorafging. Is je kind moe, gefrustreerd, of op zoek naar aandacht? Door de oorzaken te identificeren, kun je iets doen aan het voorkomen van toekomstige bijtincidenten.

3. Voorkom bijten

Als je merkt dat je kind vaak bijt in specifieke situaties, zoals overgangsmomenten, als het te lang geen contact met jou had of op vrije speelmomenten met andere kindjes, probeer deze situaties dan anders in te richten of je kind hierop voor te bereiden. Geef je kind bijvoorbeeld wat extra aandacht en nabijheid in overgangsmomenten of wanneer je thuiskomt en zorg voor voldoende contactmomentjes op een dag.

4. Leer je kind alternatieven

Leer je kind andere manieren om emoties en verlangens uit te drukken. Geef woorden voor de emoties, wens of frustratie van je kind. Woorden die het zelf nog niet kan geven. Kunnen ze praten? Moedig het gebruik van woorden aan en geef voorbeelden van hoe ze kunnen vragen wat ze willen of zeggen dat ze iets niet leuk vinden. Keer op keer, dan gaat het écht landen op een gegeven moment. Als je kind bijt uit liefde of genegenheid, leer hem/haar andere manieren om affectie te tonen, zoals knuffelen of kusjes geven.

5. Blijf kalm en consistent

Last but not least: duidelijk en vanuit rust reageren op bijtgedrag zonder boos te worden, werkt verreweg het beste. Verwoord de emotie, keur het bijten af en speel in op wat nodig is. Maak je je reactie te groot en boos, dan werkt het alleen maar averechts. Bovendien doet je kind het niet om vervelend te zijn, maar omdat het nog moet leren om het anders te doen. En daar heeft het ons voor nodig, rustig en duidelijk - en vanuit helpen en niet straffen.

Het belangrijkste is om te onthouden dat bijtgedrag geen teken van boosaardigheid is, maar eerder een manier waarop jonge kinderen hun weg in de wereld vinden. Het is een fase… ;-)



Tischa Neve is psycholoog, opvoedkundige en auteur van o.a. het boek ‘Emotieklets’. Ze inspireert en traint al jaren onze pedagogisch medewerkers en geeft ouderavonden op onze vestigingen. Meer lezen en luisteren? Koop Tischa’s boek ‘Inspiratie voor leuker en makkelijker opvoeden’ of ‘Emotieklets’ - of luister via Spotify of ITunes gratis haar podcast ‘Even over mijn kind’, waarin ze met ouders samen hun opvoedvragen bespreekt. Voor meer info, zie: Even over mijn kind of Groot & Klein