Gastblog Levina: Prinsessenleven

Wat dan? Is de eeuwige vraag.

Dat wil ik ze wel vertellen. En daarmee is het tijd voor Prinsessenles. We trekken allemaal een koninklijk gewaad naar eigen inzicht aan. Er zijn piratenmeisjes, prinsessenjongetjes, kikkerprinsen, ruimtekoninginnen. Je kan het zo gek niet verzinnen. Als iedereen klaar is volgt de les.

We beginnen met sjiek uitrekken, op de tenen je zo lang mogelijk maken. Daarna hard gapen met je hand voor je mond. Lopen met kleine dribbelpasjes, thee drinken met je pink omhoog, hard zwaaien, sjiek wuiven en buigen met één been naar voren. En oei…. Dan laat een prinses een scheetje. Dan zegt je heel sjiek “pardon” en wapper je met je hand achter je billen. Veel aandacht voor de motoriek.

Daarna ligt er een prinses op de grond en moet de dokter komen. Er ontstaat spontaan een uitgebreid spel. De dokterstas wordt gepakt en bij de bedlegerige prinses wordt in de oren gekeken. Door dit naspelen verwerken kinderen hun spannende ervaringen en bijkomende emoties. Voor mij tijd om dit spel van een afstandje te bekijken.

Het is mooi om te zien hoe de piratenprinses wordt getroost door de kikkerprins terwijl het jongetje in prinsessenjurk haar oor uitspuit. Dat kietelt en er wordt gelukkig weer gelachen. Pijn, angst, verdriet, empathie, zorg en plezier gaan hand in hand. Het zit allemaal in deze kleine lieve mensjes. Leve de verkleedkist en het rollenspel!!!

’s-Avonds, terug in mijn “paleissie”, denk ik met tevredenheid terug aan mijn werkdag. Plof vermoeid op de bank en trek mijn glittersloffen aan. Ik ben tenslotte een prinses.