Gastblog Sharon: Geen moment verzwakken

Gastblog
Peuter

“Mama ik ga echt niet om iets vragen hoor als we naar Kruidvat gaan.”
Heerlijk! Trots loop ik de winkel in. Even snel een kleine boodschap voordat we naar huis gaan.

Mijn zoontje van inmiddels ruim 5 jaar heeft koopdrang, of is dit gewoon kleutergedrag? Zodra ik in de buurt van het speelgoed kom vind ik een ander kind op de grond, smekend, huilend omdat zijn vriendje dat wel heeft. Weer een ander kind wordt stevig toegesproken door haar moeder omdat ze al genoeg heeft. Hmm, toch iets wat bij de leeftijd hoort?

Wat is in zo’n situatie nou goed of fout? Uiteraard zijn hier adviezen over en hoor ik nog met regelmaat een stemmetje in mijn hoofd dat zegt ‘Als ik later kinderen heb zal ik nooit…’ Maar geloof mij, we gaan allemaal een keer voor de bijl. En daarbij bepaalt iedereen zelf de opvoeding van zijn of haar kind.

Vergeet echter niet dat wij voor een groot deel het gedrag en de reactie van onze kinderen creëren. En met dat besef weet je dat je eigenlijk in de opvoeding geen moment kan verzwakken.

Sharon is moeder van zoon Hugo (5 jaar) en dochter Elise (0 jaar). Samen met haar gezin woont ze in Heemstede. Haar dochter gaat twee dagen in de week naar Kindergarden Heemstede.

Een scenario uit het dagelijks leven van Sharon

“Mam.. Maahaaam… Mama!” Huh wat oh ja daar staat hij, mijn zoontje van 5 jaar waarbij ik echt geen seconde kan verzwakken. Vanaf 6.45 uur als zijn schaapje wakker is tot 19.00 uur als hij z’n hoofd op het kussen legt. Zelfs een mompel kan voor hem klinken als een ja of een nee en zorgt voor een vervolg reactie.
Hij weet z’n vraag om iets te mogen kopen zo te verpakken dat hij je direct weet te overtuigen van de noodzaak:

Ja die is mooi… 
“Oh dus ik mag het hebben?”
Nou dag zeg ik niet
“Maar jij vindt het ook mooi en die ik thuis heb is echt anders”
Maar lieverd, je zou toch nergens om vragen
“Nee, maar toen wist ik nog niet dat ze precies deze hadden”
Ok ik snap dat je het mooi vindt, maar we gaan nu echt niets kopen
“Dan ben jij niet meer mijn beste vriend”

Ik zwijg even om het te doorbreken. Op dat moment kijkt hij in mijn mandje en vraagt voor wie de speentjes zijn, waarop ik antwoord dat die voor zijn babyzusje zijn.
“Oh dus zij mag wel wat en ik mag weer niets…”

Kom lieverd, we gaan naar de auto, dan gaan we naar huis en drinken we een kopje thee.
“Ok ik ga wel mee naar huis, dan kan ik mij vervelen omdat ik niets heb om mee te spelen.”
Zucht.

Het belangrijkste wat ik hier uit leer; Leg een besluit duidelijk uit of benoem het gedrag en laat het daarbij. Dan is de rest van de dag een stuk gezelliger voor jezelf.
En je kleuter? Die is allang weer ergens anders met zijn hoofd…